Geçtiğimiz hafta, deprem bölgesindeki anma törenlerini takip ederken, eski bir film izler gibi düşündüm;
Akıldan, gözlerin önünden geçen birçok isim ve yüz canlanıyor. Onları, Hatay, Kahramanmaraş ve Adıyaman gibi, depremin yıktığı yerlerde görmek isterdim.
Çünkü… Onlar, Asrın depreminde… Toz ve toprak içinde enkaz kaldırıyor, depremzedelere yardım için mücadele ediyorlardı… Günlerce traş olmadan, banyo yapmadan geçirdi günlerini. Kimisi çadırda kalıyor, kimisi aracının arka koltuğunda uyuyordu. Ancak… 6 Şubat anmalarında onların hiçbirini göremedim… Ve…
Ferdi Özbeğen‘in bir melodi sesi kulaklarımda yankılandı:
“Gün ışığında yola koyuldum… Elimde kandil, gözümde mendil… Vefa arıyorum.”
***
İLTİFATA TABİ MARİFET
Aralarında bakan olanlar da vardı… Vali ve belediye başkanları da.
Onlarla, 6 Şubat 2023’ten sonra farklı illerde, ilçelerde, köylerde karşılaştım.
Kimi, arama-kurtarma ekipleriyle birlikte hareket ediyordu… Kimi, enkaz kaldırma çalışmalarına destek veriyordu… Kimi, deprem mezarlığında acılarını paylaşıyordu.
Hangisini yazmalıyım?
Süleyman Soylu, Adil Karaismailoğlu, Hüseyin Kürşat Kırbıyık, Mehmet Aktaş, Orgeneral Arif Çetin, Hayrettin Güngör, Tuncay Sonel, Kadir Kara, Gökmen Çiçek, Turan Güler, Orgeneral Metin Gürak, Ahmet Misbah Demircan, Ziya Polat, Ali Fuat Atik, Ömer Faruk Coşkun, Çetin Oktay Kaldırım, Hüseyin Engin Sarıibrahim…
Bu isimlerin dışında yazamadıklarımdan da bazıları var…
Eğer deprem bölgesinde yaşam normale dönüyorsa, kimse aç ve açıkta değilse, onların fedakarca yaptıkları hizmet, her türlü takdirin üzerinde olmalı.
***
ALİ FUAT ATİK
Kısa bir süre önce kanser tedavisi görüyordu… Kemoterapi, radyoterapi süreçlerinden geçiyordu.
Tozdan ve kalabalıklardan uzak durması gerekiyordu.
Denizli Valisi iken, depremden hemen sonra Hatay’a gelerek koordinatör vali görevini üstlenmişti.
Denizli’yi Hatay’a taşıyarak, TIR dolusu havlu, çocuk bezi, temizlik malzemesi, yiyecek ve giyecek göndermişti. Enkaz altından cenazeler çıkıyor, isim tespitleri yapılıyor, DNA örnekleri alınıyor, cenazelerin yıkanması, namazları kılınıyor, defn işlemleri gerçekleştiriliyordu.
Kimsesizler mezarlığında karşılaştık. Kendisi adeta mezarlık işçisi gibiydi.
Deprem görevinin ardından ameliyat oldu ve şimdi çok şükür ki iyi durumda.
O, şu an mülkiye başmüfettişi.
***
SÜLEYMAN SOYLU
İçişleri Bakanı olarak Kahramanmaraş’a sıkça gidiyor, jandarma Sabahın erken saatlerinde toplantılar yapıyordu.
Sonrasında helikoptere binip, gün boyunca Hatay, Adıyaman, Malatya gibi çeşitli illere ve köylere gidiyordu.
Deprem bölgesinde hem varlığı, hem de tozu üzerindeydi.
***
ÖMER FARUK COŞKUN
Asrın depreminin merkez üssü olan Kahramanmaraş’ın valisi oldukça etkileyiciydi.
Depremde vali konağı sağlam kalsada, vali
Eşi Sevilay Coşkun, konağı, depremzede şehit eşlerine, engelli kadınlara, ihtiyaç sahibi annelere ve ninelere açtı. Konağı, kadınlar oteli haline getirmişti.
Kahvaltı, banyo, doktor, ilaç ve psikolojik destek hizmetleri sunuluyordu.
Şu an kendisi Denizli Valisi.
***
CEVDET ATAY
Deprem sonrası yollarda o kadar çok 81 plakalı TIR vardı ki…
Hatay, Malatya ve Osmaniye’ye konteyner taşıyorlardı, banyolu ve mutfaklıydı.
81 plakalı Düzce’ye hemen gitmiştim.
Vali Cevdet Atay, kimseyi talimat vermeden sanayi bölgesindeki boş fabrikaları konteyner üretim tesislerine dönüştürmüştü.
4 fabrika tam kapasite çalışarak her gün 70 TIR deprem bölgesine konteyner taşıyordu. Her bir TIR’da 2 konteyner vardı.
Geçen hafta deprem bölgesinde, o konteyner evleri gördüm. Üzerlerinde ise “Bayrak… T.C… İçişleri Bakanlığı… Düzce Valiliği.” Düzce’den Şırnak Valiliği‘ne atandı ve ardından mülkiye başmüfettişliği görevine getirildi.
***
HÜSEYİN KÜRŞAT KIRBIYIK
Deprem sonrası hemen Hatay’da, enkaz alanlarında gördüm. Ancak onu tanıyamadım.
Maskeliydi ve mühendis ya da işçi sandım. Gerçekten de toz ve toprak içindeydi.
Edirne Valisi olarak, Hatay’a koordinatör vali olarak gitmişti.
Edirne’nin imkanlarını, araçlarını ve desteklerini Hatay’a taşıyordu.
Depremin ikinci gününde Hatay’a giden Kırbıyık, 27 Nisan’da evine döndü.
Zamanı düşünün; tam 77 gün boyunca Hatay’da kaldı.
Şimdi sağlık bakanı yardımcısı.
***
TUNCAY SONEL
Seneler önce Of Kaymakamıyken tanışmıştık.
Tunceli’ye sınıf atlatan vali olarak bilinir.
Sonrasındaki görevi Ordu Valisi oldu.
Asrın depreminde Adıyaman‘daydı. Koordinatör Vali olarak görev yapıyordu. Görenler, “Vali” diye tanımakta zorluk çekiyordu; çünkü görünümüyle şantiye şefine benziyordu.
Devlet hizmetinde nöbet değişimi gerçekleşti ve şimdi mülkiye başmüfettişi.
***
TURGUT ALTINOK
Keçiören Belediye Başkanı olarak tanınır. Deprem sabahı, seferberlik çağrısı yaptı ve gençler hemen toplandı.
Altınok, derhal bir gönüllüler grubu oluşturarak, yüzlerce gencin deprem bölgesine gitmesini sağladı.
Çalışma alanları arama ve kurtarma ile depremzedelere yardım oldu. Gençler, aylarca görev yerini terk etmediler.
Durum sakinleştikten sonra, Turgut Altınok gönüllülere ödül vermek istedi. Gönüllüler, “Başkanım, ödül olarak bizi Çanakkale’yle gönderin” diyerek cevap verdiler.
***
AHMET MİSBAH DEMİRCAN
Beyoğlu Belediye Başkanı iken tanımıştım. Sosyal Market Vakfı kurarak, zenginlerden fakirlere yardım etti.
Bu vakıf üzerinden 20 bin aileye destek verdiği biliniyor. Sonrasında kültür ve turizm bakan yardımcısı unvanını almıştı.
Ve… Asrın depreminde Adıyaman’da karşılaştık. O gün “marketçi” pozisyona geçmişti ve tam 5 sosyal market açmış durumda.
Makarna, zeytinyağı, şeker, gıda ürünleri; AFAD’a kayıtlı olanlara T.C. kimlik numarasını vererek ihtiyaçlarını almalarını sağlıyordu.
Bunun üzerine takıldım: Deprem bölgesi görevi bitince market işletmecisi olmalısın.
Ancak marketçi olmadı ve Tunus Büyükelçiliği‘ne atandı.
***
VEFA… MİLLETİN TARLASI
Meşhur bir söz vardır; mahkeme kapıya mülk değildir… Devlet görevi ise geçici bir süreçtir; gelip geçicidir.
Bugün bakansınız ya da vali; yarın görev değişikliği olabilir. Devlete küsülmez.
Görevden alınan pek çok kişi ileride, daha yüksek makamlara gelebilir.
Burada üzerinde durulması gereken konu ise, bu ülke ve deprem bölgesi için, karda ve kışta fedakarca çalışanları unutmayalım.
Onlar, Kırıkhan’da, Samandağ’da, Besni’de, Kahta’da, Elbistan’da, Pazarcık’ta, Battalgazi’de ve Doğanşehir’de deprem çadırlarında günlerce görev aldılar.
Törenlerde bu fedakar insanlara bir teşekkür dahi etmekten kaçınmamalıyız.
Depremin etkilediği 11 ilde, 101 ilçede ve 7 bin 967 köyde yaşananlar, unutmamalıdır. İsimlerinin bir kısmını bir parka, bir caddede, bir sokakta, sağlık ocağına, okula veya otobüs durağına verelim.
Vefa, yalnızca İstanbul’da bir semt adı olmamalıdır.
Voltaire‘nin ifadesiyle, “Vefa, milletin tarlasıdır.”
